رد پای استاد بهمنی و ناصر عبداللهی در شعر ماه من - وبلاگ تالار پذیرایی

به گزارش وبلاگ تالار پذیرایی، یک کارشناس موسیقی گفت: خلق اثر ماه من از شعر استاد بهمنی آغاز شده و اگر خواننده دیگری این قطعه را می خواند، اثر حیف می شد.

خلیل شفیعی، شاعر و منتقد درباره نقد شعر ماه من از ناصر عبداللهی گفت: این شعر از آن دست کار هایی است که غزل آن را استاد محمدعلی بهمنی انتخاب نموده و کار ترانه را انجام داده است. این غزل در یک فضاسازی بسیار خوبی سروده شده و از ابتدا تا سرانجام ارتباط افقی معانی، مفاهیم و ترکیب ها و ارتباط عمودی ابیات دیده می گردد.

شفیعی ادامه داد: منظور از ارتباط افقی این است بیتی که سروده می گردد و مفهومی که از ابتدا در فکر شاعر هست، باید در عرض شعر و درهم تنیده باشد. یعنی هر بیتی برای خود یک فرود، حرکت و یک سرانجام داشته باشد. از نظر زیباشناسی هم باید باهم هماهنگ باشند. منظور از ارتباط عمودی ارتباط مفهومی است که شاعر از بیت اول تا بیت آخر غزل می آورد. برخی اوقات این ارتباط عمودی یعنی پیوستگی معانی ابیات رعایت نمی گردد و بیشتر در قطعه یا مثنوی این ارتباط دیده می گردد.

این منتقد اضافه نمود: از خانه بیرون میروم، اما کجا امشَب؟! شایَد تو میخواهی مرا در کوچه ها امشب. در همان ابتدای بیت خانه، امشب، بیرون رفتن و کوچه ها تناسب معنایی و تناسب واژگانی و ترکیبی زیبا و دلنشین دارد.

علیرضا امینی، کارشناس موسیقی درباره نقد این اثر گفت: ما وقتی درباره یک اثر هنری و یک ترانه پیروز صحبت می کنیم، درباره پازلی صحبت می کنیم که اگر این ابزار و ادوات را در اختیار فرد دیگری قرار دهیم نمی تواند این اثر را خلق کند. به نظر من خلق اثر از شعر استاد بهمنی آغاز شده است. یعنی آن ترانه ای که در کنار موسیقی، ملودی پردازی و ... خلق شده، آنقدر اثرگذار بوده که توانسته برای جامعه ماندگار باشد. اگر در مواقعی از این مثلث شعر، موسیقی و خواننده همین شعر و آهنگ را خواننده دیگری می خواند که به پیروزیت ناصر عبداللهی نرسیده بود، اثر حیف می شد.

ماه من

از خانه بیرون می زنم، اما کجا امشب؟

شاید تو می خواهی مرا در کوچه ها امشب

پشت ستون سایه ها، روی درخت شب

می جویم، اما نیستی در هیچ جا امشب

می دانم آری نیستی، اما نمی دانم

بی فایده می گردم بدنبالت چرا امشب؟

هرشب تو را بی جستجو می یافتم، اما

نگذاشت بی خوابی بدست آرم تو را امشب ها …

سایه ای دیدم، شبیهت نیست، اما حیف

ایکاش می دیدم به چشمانم خطا امشب

هرشب صدای پای تو می آمد از هرچیز

حتی ز برگی هم نمی آید صدا امشب

امشب ز پشت ابر ها بیرون نیامد ماه

بشکن قرق را، ماه من بیرون بیا امشب

گشتم تمام کوچه ها را، یک نفس هم نیست

شاید که بخشیدند جهان را به ما امشب

طاقت نمی آرم، تو که می دانی از دیشب

باید چه رنجی برده باشم، بی تو،

تا امشب ای ماجرای شعر و شب های جنونم

آخر چگونه سرکنم بی ماجرا امشب

وبلاگ تالار پذیرایی فرهنگی هنری موسیقی و هنرهای تجسمی