بزرگ ترین نقشه صیقلی اسکاتلند - وبلاگ تالار پذیرایی

به گزارش وبلاگ تالار پذیرایی، این نقشه صیقلی که احتمالا بزرگ ترین مدل نقش برجسته در دنیا است، مابین سال های 1974 تا 1979 در مقیاس 1 به 10000 ساخته شده است. ایده ساخت این نقشه بتنی بزرگ را گروهبان یان توماسیک داده بود، کهنه سرباز جنگ متولد کراکوف، که در تیپ یک زرهی و در طول جنگ دنیای دوم، حدود 22 کیلومتری قصر در گالاشیز خدمت می کرد. توماسیک مانند بسیاری از سربازان لهستانی بعد از اتمام جنگ حاضر نشد به وطنش یعنی لهستان باز گردد زیرا با قدرت گرفتن کمونیست ها می ترسید که آزادی شخصی اش محدود گردد. وی با پرستاری اسکاتلندی که درمانش نموده بود، ازدواج کرد و باقی عمرش را در اسکاتلند گذراند. او در سال 1968 هتلی در بلک بارون خریداری کرد و به یک هتل دار پیروز در ادینبورگ تبدیل شد.

توماسیک در نمایشگاه جهانی سال 1958 بروکسل زمانی که به ملاقات بستگانش در لهستان رفته بود، مجذوب مدل مقیاسی بزرگی از نقشه بلژیک شد. این امر ظاهرا الهام بخش او در ساخت چیزی شبیه به همین نقشه در زمین های قصر بارون بود که به عنوان جاذبه های دیدنی هتل برای میهمانان اضافه شد.

توماسیک به مراجعان هتلش می گفت که می خواست با این کارش به همه نشان دهد لهستانی ها در طول جنگ از این کشور دفاع می نموده اند و امیدوار بود که ملکه الیزابت، همسر پادشاه جرج ششم، به طور رسمی نقشه را افتتاح کند. توماسیک به یاد می آورد این نقشه را که در واقع میراث وی بود، به خاطر میهمان نوازی مردم اسکاتلند که در طول جنگ نسبت به لهستانی ها نشان دادند، می خواست به آنها هدیه کند. در اوایل دهه 1970، توماسیک در ملاقاتی که با پروفسور میچسلو کلیمازاسکی رئیس انستیتوی جغرافیا در دانشگاه یاگلونیون در کراکوف داشت، ایده خود را در خصوص ساخت یک نقشه بزرگ با نقوش برجسته از اسکاتلند در زمین های هتلش ارائه کرد. دکتر کازیمیر رفاز نقشه نگار، مسئولیت طراحی این کار را به همراه گروه کوچکی از دانشجویان میهمان لهستانی که گاه به گاه برای اشتغال به اسکاتلند می آیند، به عهده گرفت. برای آغاز کار مساحتی به متراژ 50 در 40 متر، واقع در گودالی بیضی شکل انتخاب شد. با خاک برداری سطحی، اشکال سرزمین اصلی و جزایر آن در مقیاس 1 به 10000 معین و سپس سه خط تراز 300، 600 و 900 متری در جهت دیوار با تنظیم میزان عمودی شامل پنل بتن گذاشته شد. بدنه و ساختار نقشه به تدریج و در پی کار سخت و طاقت فرسای حجاری دستی ساخته شد. قله کوه ها با میله های چوبی عمودی معین شدند. به منظور افزایش تاثیر بصری، ارتفاع آنها به میزان پنج برابر بزرگ تر از میزان واقعی جلوه داده شد و در نهایت، پس از شش تابستان متوالی و ما بین سال های 1974 تا 1979 کار حجاری نقشه به اتمام رسید. توپوگرافی نقشه هم با روکشی از ترکیب رنگ و رزین به سرانجام رسید. جنگل ها، منطقه ها شهری، رودخانه ها و جاده های اصلی با رنگ آمیزی به نقشه اضافه شدند. حوضه آبریز بیضی شکلی برای ایجاد دریاها با آب پر شد و خط لوله های مخفی برای تامین آب رودخانه های اصلی در نظر گرفته شد. بعد از تعطیلی هتل در سال 1985، حفظ و نگهداری از نقشه هم فراموش شد و در حال حاضر احتیاج به تعمیرات اساسی دارد. در سال 2010 یک گروه از داوطلبان برای نجات نقشه از پوسیدگی و خرابی بیشتر و بازگرداندن آن به حالت سابقش، تشکیل شد. در سال 2012 این نقشه به وسیله اداره اماکن تاریخی اسکاتلند در لیست آثار تاریخی این کشور نهاده شد و در حال حاضر کار بازسازی و باز سازی نقشه همچنان ادامه دارد.